Apache HTTP Sunucusu Sürüm 2.2

| Açıklama: | Birden fazla Çok Süreçlilik Modülü (MPM) tarafından gerçeklenmiş yönergeler bütünü. | 
|---|---|
| Durum: | MPM | 
 AcceptMutex
 ChrootDir
 CoreDumpDirectory
 EnableExceptionHook
 GracefulShutdownTimeout
 Group
 Listen
 ListenBackLog
 LockFile
 MaxClients
 MaxMemFree
 MaxRequestsPerChild
 MaxSpareThreads
 MinSpareThreads
 PidFile
 ReceiveBufferSize
 ScoreBoardFile
 SendBufferSize
 ServerLimit
 StartServers
 StartThreads
 ThreadLimit
 ThreadsPerChild
 ThreadStackSize
 User| Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokmak için kullandığı yöntemi belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | AcceptMutex Default|yöntem | 
| Öntanımlı: | AcceptMutex Default | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker | 
AcceptMutex yönergesi Apache HTTPd Sunucusunun
     ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya
     sokmak için kullandığı yöntemi
     belirler. Apache 2.0’dan önce, yöntem sadece derleme sırasında
     seçilebiliyordu. Kullanılacak en uygun yöntem mimariye ve platforma aşırı
     derecede bağımlıdır. Bu konuda daha ayrıntılı bilgi edinmek için Başarım Arttırma İpuçları belgesine
     bakabilirsiniz.
Bu yönergeye değer olarak Default belirtilmişse derleme
     sırasında seçilen öntanımlı yöntem kullanılacaktır. Diğer olası yöntemler
     aşağıda listelenmiştir. Tüm yöntemlerin tüm platformlarda mevcut
     olmadığına dikkat ediniz. Eğer belirtilen yöntem mevcut değilse hata
     günlüğüne mevcut yöntemlerin listesini içeren bir ileti yazılacaktır.
flockLockFile yönergesi ile
        belirtilen dosyayı kilitlemek için flock(2) sistem
        çağrısı kullanılır.fcntlLockFile yönergesi ile
        belirtilen dosyayı kilitlemek için fcntl(2) sistem
        çağrısı kullanılır.posixsempthreadsysvsemSisteminiz için derleme sırasında seçilmiş öntanımlı yöntemi öğrenmek
      isterseniz LogLevel yönergesine
      debug değerini atayabilirsiniz. Öntanımlı AcceptMutex, ErrorLog
      ile belirtilen günlük dosyasına yazılacaktır.
Çoğu sistemde, pthread seçeneği seçildiği takdirde,
      AcceptCntl muteksi tutulurken bir çocuk süreç anormal
      şekilde sonlanırsa, muteksi kurtarmak için sunucunun elle yeniden
      başlatılması gerekecektir.
Solaris, bir muteks tutulurken, bir çocuk süreç anormal şekilde sonlandıktan sonra muteksin Apache tarafından kurtarılmasına imkan veren bir mekanizma sağlaması sebebiyle diğerlerinden ayrılır.
Sisteminiz pthread_mutexattr_setrobust_np() işlevini
      gerçekliyorsa pthread seçeneğini gönül rahatlığıyla
      kullanabilirsiniz.
| Açıklama: | Başlatıldıktan sonra Apache’nin chroot(8) yapacağı dizin | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ChrootDir /dizin/yolu/ | 
| Öntanımlı: | none | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | event, prefork, worker | 
| Uyumluluk: | Apache 2.2.10 ve sonrasında mevcuttur. | 
Bu yönerge sunucu başlatıldıktan sonra istekleri kabul etmeye
      başlamadan önce sunucunun belirtilen dizine chroot(8)
      yapmasını söyler.
Sunucuyu chroot altında çalıştırmanın basit bir işlem olmadığını ve özellikle CGI veya PHP gibi betikler çalıştırıyorsanız bazı ek ayarlamaların yapılması gerektiğini unutmayınız. Bu özelliği kullanmaya çalışmadan önce chroot işlemi hakkında yeterli bilgiye sahip olduğunuzdan emin olmalısınız.
| Açıklama: | core dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin geçmeye
  çalışacağı dizin. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | CoreDumpDirectory dizin | 
| Öntanımlı: | Öntanımlı değer için aşağıdaki açıklamaya bakınız | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_winnt, prefork, worker | 
Bu yönerge core dosyasını dökümlemek üzere Apache’nin
      geçmeye çalışacağı dizini belirler. ServerRoot dizini öntanımlı dizin olmakla
      birlikte, bu dizin kullanıcılar tarafından yazılabilir bir dizin
      olmadığından bir core dosyası dökümlenmez. Hata ayıklama
      amacıyla bir core dosyası dökümlemek isterseniz farklı bir
      yer belirtmek için bu yönergeyi kullanabilirsiniz.
core dökümlemekApache root olarak başlatılıp başka bir kullanıcıya geçilirse Linux
        çekirdeği süreç tarafından yazılabilir olsa bile core
        dökümlemeyi iptal eder. Eğer
        CoreDumpDirectory yönergesi ile açıkça bir
        dizin belirtirseniz, Apache (2.0.46 ve sonraki sürümleri), Linux 2.4 ve
        sonrasında core dökümlemeyi yeniden
        etkinleştirecektir.
| Açıklama: | Bir çöküş sonrası olağandışılık eylemcilerini çalıştıracak kancayı etkin kılar. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | EnableExceptionHook On|Off | 
| Öntanımlı: | EnableExceptionHook Off | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker | 
| Uyumluluk: | Sürüm 2.0.49 ve sonrasında mevcuttur | 
Güvenlik sebebiyle bu yönerge sadece Apache
      --enable-exception-hook seçeneği ile yapılandırılmışsa
      kullanılabilir olacaktır. Bu, harici modüllerin eklenmesine ve bir çocuk
      sürecin çöküşü sonrası bir şeyler yapmaya izin veren bir kancayı etkin
      kılar.
Bu kancayı kullanan iki modül (mod_whatkilledus ve
    mod_backtrace) zaten vardır. bunlar hakkında daha fazla bilgi
      edinmek için Jeff Trawick'in EnableExceptionHook sitesine bakabilirsiniz.
| Açıklama: | Sunucunun nazikçe kapatılmasının ardından ana süreç çıkana kadar geçecek süre için bir zaman aşımı belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | GracefulShutDownTimeout saniye | 
| Öntanımlı: | GracefulShutDownTimeout 0 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker, event | 
| Uyumluluk: | Sürüm 2.2 ve sonrasında mevcuttur | 
GracefulShutdownTimeout yönergesi, sunucuya
      "nazikçe dur" sinyali gönderildikten sonra mevcut bağlantılara hizmet
      sunmaya daha kaç saniye devam edebileceğini belirtir.
Bu değerin 0 olarak belirtilmesi, sunucunun bekleyen bütün
      isteklere hizmet sunumu tamamlanıncaya kadar (gerekirse sonsuza kadar)
      bekleyebileceği anlamına gelir.
| Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı grubu belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | Group unix-grubu | 
| Öntanımlı: | Group #-1 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpmt_os2, prefork, worker | 
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. | 
Group yönergesi, sunucunun hangi grup altında
      isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
      sunucunun root olarak çalıştırılmış olması gerekir.
      Sunucuyu root dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
      sunucu belirtilen gruba geçemez ve kullanıcının kendi grubunda
      çalışmaya devam eder. unix-grubu şunlardan biri olabilir:
# ardından grup numarası
      Group www-group
    
Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
      sistem yöneticileri nobody grubunu kullanırlar fakat
      bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da değildir.
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
      Group (veya User) yönergesine değer olarak
      root atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost> taşıyıcısı içinde kullanımı
      artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec için
      yapılandırırken SuexecUserGroup yönergesini
      kullanınız.
| Açıklama: | Sunucunun dinleyeceği IP adresini ve portu belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | Listen [IP-adresi:]port-numarası
  [protokol] | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker, event | 
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan beri gerekli yönergelerden biridir. protokol argümanı 2.1.5 sürümünde eklenmiştir.  | 
Listen yönergesi Apache’yi sadece belli IP
      adreslerini ve portlarını dinlemeye sevkeder.
      Listen artık belirtilmesi zorunlu yönergelerden
      biridir. Yapılandırma dosyasında bulunmadığı takdirde sunucu
      başlatılırken başarısız olacaktır. Bu Apache Sunucusunun önceki
      sürümünde böyle değildi.
Listen yönergesi Apache’ye, sadece belli
      portlardan veya IP adresi ve port çiftlerinden gelen istekleri kabul
      etmesini söyler. Eğer sadece port numarası belirtilmişse sunucu
      belirtilen portu bütün ağ arabirimlerinde dinleyecektir. Eğer portla
      birlikte bir IP adresi de belirtilmişse, sunucu belirtilen portu sadece
      belirtilen arabirimden dinleyecektir.
Çok sayıda IP adresi ve port belirtmek için çok sayıda
      Listen yönergesi kullanılabilir. Sunucu bu
      durumda belirtilen bütün IP adreslerinden ve portlardan gelecek
      isteklere yanıt verecektir.
Örneğin sunucunun hem port 80 hem de port 8000’den istek kabul etmesini istiyorsanız bunu şöyle belirtebilirsiniz:
      Listen 80
      Listen 8000
    
Sunucunun belirtilen iki ağ arabiriminden ve port numarasından gelen bağlantıları kabul etmesi için şu yapılandırmayı kullanabilirsiniz:
      Listen 192.170.2.1:80
      Listen 192.170.2.5:8000
    
IPv6 adresleri belirtilirken örnekteki gibi köşeli ayraçlar arasına alınmalıdır:
      Listen [2001:db8::a00:20ff:fea7:ccea]:80
    
İsteğe bağlı protocol argümanı çoğu yapılandırmada gerekli
      değildir. Belirtilmediği takdirde. port 443 için https ve
      tüm diğer portlar için http öntanımlıdır. Protokol, isteği
      hangi modülün elde edeceğinin ve AcceptFilter yönergesi ile protokole özgü
      hangi en iyilemelerin uygulanacağının saptanmasında kullanılır.
Protokol belirtme ihtiyacını sadece standartdışı portlar
      çalıştırıyorsanız duyarsınız. Örneğin, port 8443 üzerinde bir
      https sitesi çalıştırmak istiyorsanız bunu şöyle
      belirtebilirsiniz:
      Listen 192.170.2.1:8443 https
    
Listen
      yönergesinde belirtilmesi bir "adres kullanımda" (Address already
      in use) hatasına yol açar.
    | Açıklama: | Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğunu belirler | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ListenBacklog kuyruk-uzunluğu | 
| Öntanımlı: | ListenBacklog 511 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker | 
Bekleyen bağlantılar kuyruğunun azami uzunluğu. Genellikle bu ayar ne
      gerekir ne de istenir. Ancak bazı sistemlerde TCP SYN yüklenme
      saldırılarına karşı bu değerin arttırılması gerekebilir.
      kuyruk-uzunluğu parametresi için listen(2)
      işlevinin açıklamasına bakınız.
Bu değer çoğunlukla işletim sistemi tarafından daha küçük bir sayıyla sınırlanır. Bu, işletim sistemine bağlı olarak değişiklik gösterir. Ayrıca, çoğu işletim sisteminin kuyruk-uzunluğu parametresi ile ne belirttiğinize bakmaksızın kendisi için atanmış değeri (fakat normal olarak daha büyüğünü) kullanacağına dikkat ediniz.
| Açıklama: | Apache HTTPd Sunucusunun ağ soketlerinden istekleri kabul eden çok sayıda çocuk süreci sıraya sokarken kullandığı kilit dosyasının yerini belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | LockFile dosya | 
| Öntanımlı: | LockFile logs/accept.lock | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker | 
LockFile yönergesi, AcceptMutex yönergesi fcntl
      veya flock değeri ile belirtildiği takdirde kullanılan
      kilit dosyasının yerini belirler. Bu yönerge normalde öntanımlı
      değeriyle bırakılır. Değişmesini gerektiren ana sebep, logs
      dizininin ağ dosya sisteminde (NFS) yeralması halinde kilit
      dosyasının bir yerel diskte saklanması gereğidir. Ana sürecin
      süreç kimliği dosyaya kendiliğinden eklenir.
Bu dosyayı herkesin yazabildiği /var/tmp gibi bir dizine
        koymaktan kaçınmak gerekir. Çünkü, bu takdirde, birileri sunucunun
        hizmet sunmaya başlarken oluşturacağı kilit dosyası ile aynı isimde
        bir dosya oluşturarak hizmet reddi saldırısı (DoS) başlatabilir.
| Açıklama: | Aynı anda işleme sokulacak azami bağlantı sayısı | 
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxClients sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, prefork, worker | 
MaxClients yönergesi aynı anda işleme sokulacak
      bağlantı sayısını sınırlamak için kullanılır. MaxClients bağlantı isteğinden fazlası geldiği takdirde bu
      istekler normal olarak kuyruğa alınıp bekletilir. Kuyrukta bekletilecek
      isteklerin azami sayısı ise ListenBacklog yönergesi ile belirlenir. İstek sunmakta olan
      çocuk süreçlerden biri serbest kaldığında bekletilen bağlantılardan
      birine hizmet sunulmaya başlanır.
Evreli olmayan sunucularda (prefork gibi)
      MaxClients yönergesi istekleri sunmak için
      başlatılacak çocuk süreçlerin azami sayısını belirler. Öntanımlı değer
      256 olup bu değeri arttırmak isterseniz ServerLimit değerini de
      arttırmalısınız.
Çok evreli ve melez sunucularda (beos veya
      worker gibi) MaxClients
      yönergesi istemcilere hizmet verecek evre sayısını sınırlar. Öntanımlı
      değer beos için 50 iken melez MPM’ler için
      ServerLimit ile ThreadsPerChild çarpımıdır (16 x
      25). Bu bakımdan MaxClients değerini 16
      süreçten fazlasına ayarlamak için ServerLimit değerini de
      arttırmalısınız.
| Açıklama: | free() çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının
  ayırmasına izin verilen azami bellek miktarını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxMemFree kB-sayısı | 
| Öntanımlı: | MaxMemFree 0 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, prefork, worker, mpm_winnt | 
MaxMemFree yönergesi, free()
      çağrılmaksızın ana bellek ayırıcının ayırmasına izin verilen azami
      bellek miktarını kB cinsinden belirler. Bir değerle belirtilmediğinde
      veya 0 değeriyle belirtildiğinde eşik sınırsız
      olacaktır.
| Açıklama: | Tek bir çocuk sürecin ömrü boyunca işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxRequestsPerChild sayı | 
| Öntanımlı: | MaxRequestsPerChild 10000 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker | 
MaxRequestsPerChild yönergesi, tek bir çocuk
      sürecin işleme sokabileceği istek sayısını sınırlamakta kullanılır.
      MaxRequestsPerChild istekten sonra çocuk süreç
      ölür. Eğer MaxRequestsPerChild için
      0 belirtilmişse sürecin ömrü sonsuz olacaktır.
mpm_netware ve mpm_winnt için
        öntanımlı değer 0’dır.
MaxRequestsPerChild için sıfırdan farklı bir
      değer belirtilmesi sürecin kullanacağı bellek miktarını sınırlamak
      suretiyle olası bellek sızıntılarını engeller.
KeepAlive isteklerinde sadece
        ilk istek bu sınıra uygun sayılır. Etkisi ise, davranışın çocuk süreç
        başına bağlantı sayısının sınırlanması şeklinde
        değişmesidir.
| Açıklama: | Boştaki azami evre sayısını belirler | 
|---|---|
| Sözdizimi: | MaxSpareThreads number | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpmt_os2, worker | 
Boştaki azami evre sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker için MaxSpareThreads 250
      öntanımlıdır. Bu MPM boştaki evreleri sunucu genelinde izler. Eğer
      sunucuda çok fazla boşta evre varsa, sunucu boştaki evrelerin sayısı bu
      sınırın altına inene kadar çocuk süreçleri öldürür.
mpm_netware için MaxSpareThreads 100
      öntanımlıdır. Bu MPM tek bir süreç olarak çalıştığından boştaki evre
      sayısı aynı zamanda sunucu genelinde boştaki evre sayısıdır.
beos ve mpmt_os2 MPM’leri
      mpm_netware gibidir. beos için
      MaxSpareThreads 50 öntanımlıyken  mpmt_os2
      için öntanımlı değer 10’dur.
MaxSpareThreads için değer aralığı sınırlıdır.
        Apache belirtilen değeri aşağıdaki kurallara uygun olarak
        kendiliğinden düzeltecektir:
mpm_netware modülü, değerin MinSpareThreads değerinden küçük
          olmasını gerektirir.worker için değer, MinSpareThreads
          ve ThreadsPerChild
          toplamına eşit veya büyük olmak zorundadır.| Açıklama: | İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | MinSpareThreads sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpmt_os2, worker | 
İsteklerin ani artışında devreye girecek boştaki evrelerin asgari sayısı. Her MPM bu yönerge karşısında farklı davranır.
worker için MinSpareThreads 75
      öntanımlıdır ve bu modüller boştaki evreleri sunucu genelinde
      izler. Eğer sunucuda boştaki evre sayısı yetersizse, sunucu boştaki
      evrelerin sayısı bu sınırın üstüne çıkana kadar çocuk süreç
      oluşturur.
mpm_netware için MinSpareThreads 10
      öntanımlıdır ve tek süreç kendisi olduğundan izleme sunucu genelinde
      yapılır.
beos ve mpmt_os2 modülleri
      mpm_netware gibidir. beos için
      MinSpareThreads 1 öntanımlı iken mpmt_os2
      için öntanımlı değer 5’tir.
| Açıklama: | Ana sürecin süreç kimliğinin (PID) kaydedileceği dosyayı belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | PidFile dosya | 
| Öntanımlı: | PidFile logs/httpd.pid | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker | 
PidFile yönergesi, sunucunun artalan sürecinin
      süreç kimliğinin kaydedileceği dosyayı belirler. Dosya ismi mutlak dosya
      yoluyla belirtilmemişse dosya yolunun ServerRoot dizinine göre belirtildiği kabul
      edilir.
      PidFile /var/run/apache.pid
    
Sunucuya sinyal gönderebilmek çoğunlukla işe yarar. Böylece ErrorLog ve TransferLog dosyaları kapatılıp
      yeniden açılır ve yapılandırma dosyaları yeniden okunur. Bu,
      PidFile dosyasında belirtilen süreç kimliğine bir
      SIGHUP (kill -1) sinyali gönderilerek yapılır.
Günlük dosyasının yeri ve güvenlik ile ilgili
      uyarılar PidFile dosyası içinde sözkonusu
      olabilir.
Apache 2’de sunucuyu (yeniden) başlatırken veya durdururken sadece
        apachectl betiğini kullanmanız önerilir.
| Açıklama: | TCP alım tamponu boyu | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ReceiveBufferSize bayt-sayısı | 
| Öntanımlı: | ReceiveBufferSize 0 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker | 
Sunucu TCP alım tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır.
0 değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
      kullanacaktır.
| Açıklama: | Çocuk süreçler için eşgüdüm verisini saklamakta kullanılan dosyanın yerini belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ScoreBoardFile dosya-yolu | 
| Öntanımlı: | ScoreBoardFile logs/apache_status | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_winnt, prefork, worker | 
Apache ana ve çocuk süreçler arasında iletişim için bir çetele tutar. Bazı mimariler bu iletişimi kolaylaştırmak için bir dosya gerektirir. Eğer yönerge belirtilmezse Apache çeteleyi önce tamamen bellekte oluşturmayı dener (anonim paylaşımlı bellek kullanarak); bunda başarılı olamazsa dosyayı diskte oluşturmaya çalışacaktır (paylaşımlı belleğe eşlemli dosya kullanarak). Bu yönergenin belirtilmesi Apache sunucusunun dosyayı daima diskte oluşturmasına sebep olur.
      ScoreBoardFile /var/run/apache_status
    
Paylaşımlı belleğe eşlemli dosya, çeteleye doğrudan erişmesi gereken üçüncü parti uygulamalar için yararlıdır.
Eğer ScoreBoardFile yönergesi ile bir dosya
      belirtecekseniz, dosyayı bir RAM diske yerleştirerek hız artışı
      sağlayabilirsiniz. Fakat, günlük dosyası yerleştirme ve güvenlik ile ilgili uyarılara
      benzer uyarılara karşı dikkatli olunuz.
| Açıklama: | TCP tamponu boyu | 
|---|---|
| Sözdizimi: | SendBufferSize bayt-sayısı | 
| Öntanımlı: | SendBufferSize 0 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware, mpm_winnt, mpmt_os2, prefork, worker | 
Sunucu TCP gönderim tamponu boyunu bayt-sayısı ile belirtilen bayta ayarlayacaktır. Yüksek hızlı yüksek yataklık süresi için standart işletim sistemi öntanımlılarını arttırmak çok yararlıdır (örneğin, kıtalar arası hızlı borularda olduğu gibi 100 ms civarında).
0 değeri atarsanız sunucu işletim sistemi öntanımlısını
      kullanacaktır.
| Açıklama: | Ayarlanabilir süreç sayısının üst sınırını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ServerLimit sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker | 
prefork modülü söz konusu olduğunda bu yönerge, Apache
      sürecinin ömrü boyunca MaxClients yönergesine atanabilecek
      azami değeri belirler. worker modülü sözkonusu
      olduğunda ise, Apache sürecinin ömrü boyunca MaxClients yönergesine atanabilecek
      azami değeri ThreadLimit ile
      birlikte belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma sırasında
      değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat MaxClients değişiklikleri dikkate
      alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
      ServerLimit gereğinden yüksek bir değere
      ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
      ServerLimit ve MaxClients değerleri sistemin
      işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
      başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir.
Bu yönergeyi prefork modülü ile sadece MaxClients yönergesine 256’dan
      (öntanımlı) daha büyük bir değer atayacaksanız kullanınız. Bu yönergeye
      MaxClients için atamak
      istediğiniz değerden fazlasını atamayınız.
worker modülü söz konusu olduğunda bu yönergeyi
      MaxClients ve
      ThreadsPerChild ayarları 16
      sunucu sürecinden (16 öntanımlıdır) fazlasını gerektiriyorsa
      ayarlayınız. Bu yönergeye MaxClients
       ve ThreadsPerChild için gerekli gördüğünüz
      sunucu süreci sayısından fazlasını atamayınız.
Sunucu içinde derlenmiş olarak ServerLimit 20000
        şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (prefork için
        200000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
        açmasını engellemek için düşünülmüştür.
| Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | StartServers sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | mpmt_os2, prefork, worker | 
StartServers yönergesi, sunucunun başlatılması
      sırasında oluşturulan çocuk süreçlerin sayısını belirler. Süreç sayısı
      normal olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
      gerektirecek küçük bir sebep vardır.
Öntanımlı değer MPM’den MPM’e fark eder. Öntanımlı değer
      worker için 3 iken
      prefork için 5 ve
      mpmt_os2 için 2’dir.
| Açıklama: | Sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | StartThreads sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | beos, mpm_netware | 
StartThreads yönergesi, sunucunun başlatılması
      sırasında oluşturulan evrelerin sayısını belirler. Evre sayısı normal
      olarak yüke bağlı olarak değişse de bu değerin ayarlanmasını
      gerektirecek küçük bir sebep vardır.
mpm_netware için StartThreads 50
      öntanımlı olup, sadece tek bir süreç olduğundan, sunucunun başlatılması
      sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı 50’dir.
beos için StartThreads 10 öntanımlı olup
      sunucunun başlatılması sırasında oluşturulan evrelerin toplam sayısı
      10’dur.
| Açıklama: | Çocuk süreç başına ayarlanabilir evre sayısının üst sınırını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadLimit sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | mpm_winnt, worker | 
| Uyumluluk: | mpm_winnt için Apache 2.0.41 ve sonrasında mevcuttur. | 
Bu yönerge, Apache sürecinin ömrü boyunca ThreadsPerChild yönergesine
      atanabilecek azami değeri belirler. Bu yönergeyi bir yeniden başlatma
      sırasında değiştirirseniz bu değişiklik yok sayılır fakat ThreadsPerChild değişiklikleri dikkate
      alınır.
Bu yönergenin kullanılması özel bir dikkat gerektirir. Eğer
      ThreadLimit değeri ThreadsPerChild değerinden yüksek bir
      değere ayarlanırsa, gereksiz yere paylaşımlı bellek ayrılmış olur. Eğer
      ThreadLimit ve ThreadsPerChild değerleri sistemin
      işleyebileceğinden daha yüksek değerlere ayarlanırsa Apache
      başlayamayacağı gibi sistemi kararsız hale de getirebilir. Bu yönergeye
      Apache sunucusunun çalışması için öngörülmüş en büyük değerden daha
      yükseğini atamayınız.
ThreadLimit yönergesinin öntanımlı değeri
      mpm_winnt için 1920, diğerleri için
      64’tür.
Sunucu içinde derlenmiş olarak ThreadLimit 20000
        şeklinde bir zorlayıcı sınır vardır (mpm_winnt için
        15000’dir). Bu önlem, yazım hatalarının istenmeyen sonuçlara yol
        açmasını engellemek için düşünülmüştür.
| Açıklama: | Her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadsPerChild sayı | 
| Öntanımlı: | Ayrıntılar için aşağıdaki açıklamaya bakınız. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | mpm_winnt, worker | 
Bu yönerge, her çocuk süreç tarafından oluşturulan evrelerin sayısını
      belirler. Çocuk süreçler bu evreleri başlatıldıklarında oluştururlar ve
      bundan daha fazlasını asla oluşturmazlar. mpm_winnt
      gibi sadece bir çocuk sürecin bulunduğu bir MPM kullanıyorsanız, bu
      sayı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar büyük olmalıdır.
      worker gibi çok çocuk süreçli bir MPM kullanıyorsanız,
      toplam evre sayısı sunucunun tüm yükünü kaldırabilecek kadar
      büyük olmalıdır.
ThreadsPerChild için öntanımlı değer
      mpm_winnt kullanıldığında 64 diğerleri
      için 25’tir.
| Açıklama: | İstemci bağlantılarını elde eden evreler tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden uzunluğunu belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | ThreadStackSize boyut | 
| Öntanımlı: | NetWare üzerinde 65536; diğer işletim sistemlerinde
  değişir. | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | mpm_netware, mpm_winnt, worker | 
| Uyumluluk: | Apache 2.1 ve sonrasında mevcuttur. | 
ThreadStackSize yönergesi, istemci
      bağlantılarını elde eden evreler ve bu bağlantıları işlemekte yardımcı
      olan modül çağrıları tarafından kullanılan yığıtın bayt cinsinden
      uzunluğunu belirler. Çoğu durumda işletim sistemi yığıtı uygun bir
      boyuta ayarlar, fakat yine de ayarlanmasını gerektirecek bazı durumlar
      olabilir:
ThreadStackSize yönergesine daha büyük yığıt
        boyu atanarak çözümlenir. Böyle bir ayarlamayı sadece üçüncü parti
        modülün üreticisi bunun gerekliliğini belirtmişse veya Apache’nin
        evre yığıt boyutunun küçüklüğünden dolayı çöktüğü teşhis edildiği
        takdirde yapınız.ThreadStackSize yönergesi ile bu boyuttan daha
        düşük bir değer atanmışsa çocuk süreç başına evre sayısının yüksek
        olduğu durumlarda bu yığıt yetmeyebilir. Böyle bir ayarlama sadece
        sunucunun öldüresiye denendiği dolayısıyla yığıt boyutlarının aşırı
        zorlandığı deneme ortamlarında yapılmalıdır. Sunucu yapılandırmasında
        yapılan bir değişiklik mevcut ThreadStackSize
        ayarını geçersiz hale getirebilir.| Açıklama: | İsteklere yanıt verecek sunucunun ait olacağı kullanıcıyı belirler. | 
|---|---|
| Sözdizimi: | User unix-kullanıcısı | 
| Öntanımlı: | User #-1 | 
| Bağlam: | sunucu geneli | 
| Durum: | MPM | 
| Modül: | prefork, worker | 
| Uyumluluk: | Apache 2.0’dan itibaren sadece sunucu geneli için geçerlidir. | 
User yönergesi, sunucunun hangi kullanıcı olarak
      isteklere yanıt vereceğini belirler. Bu yönergenin uygulanabilmesi için
      sunucunun root olarak çalıştırılmış olması gerekir.
      Sunucuyu root dışında bir kullanıcı başlattığı takdirde,
      sunucu belirtilen kullanıcıya geçemez ve mevcut kullanıcıyla çalışmaya
      devam eder. Eğer sunucuyu root olarak başlatmışsanız ana
      süreç root olarak çalışmaya devam edecektir. unix-kullanıcısı
      şunlardan biri olabilir:
# ardından kullanıcı numarasıBu yönergede belirtilecek kullanıcının, başkaları tarafından üzerinde
      değişiklik yapılabilecek dosyalardan başkasına erişemeyen bir kullanıcı
      olmaması gerektiği gibi, HTTP isteklerini işlemek dışında işlemler de
      yapabilen bir kullanıcı olmamalıdır.
      Çalışan sunucu için özellikle yeni bir grup atamanız önerilir. Bazı
      sistem yöneticileri nobody kullanıcısını kullanırlar fakat
      nobody kullanıcısı sistemde başka amaçlarla
      kullanılabildiğinden bu her zaman mümkün olmadığı gibi arzulanan da
      değildir.
Ne yaptığınızı ve ne tehlikelere yol açacağınızı bilmiyorsanız
      User (veya Group) yönergesine değer olarak
      root atamayınız.
Özel bilgi: Bu yönergenin <VirtualHost> taşıyıcısı içinde kullanımı
      artık desteklenmemektedir. Sunucunuzu suexec için
      yapılandırırken SuexecUserGroup yönergesini
      kullanınız.